انتصابات رهبری؛ نمود نگرش راهبردی به نسل جوان

حجت الاسلام «مصطفی رستمی» متولد ۱۳۵۱به ریاست نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها سومین انتصاب پیاپی افراد جوان‌تر در سمت‌های نمایندگی از سوی مقام معظم رهبری است. در اواخر مردادماه حجت الاسلام «محمد قمی» ۳۸ ساله به ریاست سازمان تبلیغات اسلامی و دی ماه سال گذشته نیز حجت الاسلام «محمد جواد حاجی علی اکبری» ۵۴ ساله […]

حجت الاسلام «مصطفی رستمی» متولد ۱۳۵۱به ریاست نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه‌ها سومین انتصاب پیاپی افراد جوان‌تر در سمت‌های نمایندگی از سوی مقام معظم رهبری است.
در اواخر مردادماه حجت الاسلام «محمد قمی» ۳۸ ساله به ریاست سازمان تبلیغات اسلامی و دی ماه سال گذشته نیز حجت الاسلام «محمد جواد حاجی علی اکبری» ۵۴ ساله به ریاست شورای سیاستگذاری ائمه جمعه منصوب شده بودند. در هر سه انتصاب شاهد آن هستیم که افراد منصوب شده جوان تر از نفرات پیشین هستند.
حجت الاسلام محمد محمدیان رییس سابق نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها متولد ۱۳۴۲ (تفاوت سنی ۹ سال با حجت الاسلام رستمی )، حجت الاسلام سید مهدی خاموشی رییس سابق سازمان تبلیغات اسلامی متولد ۱۳۴۱ (تفاوت سنی ۱۸ سال با حجت الاسلام محمد قمی ) و سید رضا تقوی رییس سابق شورای سیاستگذاری ائمه جمعه متولد ۱۳۲۵(تفاوت سنی ۱۸سال با حجت الاسلام محمدجواد حاج علی اکبری) بودند.
این انتصابات درحالی صورت می گیرد که بارها مقام معظم رهبری ‘لزوم جوان‌گرایی در مدیریت‌ اجرایی و اعتماد به جوانان برای پیشبرد آرمان‌های انقلاب’ را مورد تاکید قرار داده اند.
در زمینه اهمیت و ضرورت جوان گرایی در بخش های مختلف مدیریتی و اجرایی که مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص ‘منع استفاده از بازنشستگان’ حرکتی در این جهت بشمار می آید، به ذکر چند نکته می پردازیم؛

۱-بر اساس اعلام سازمان آمار کشور، متولدین دهه ۱۳۶۰ که اکنون به سن بزرگسالی و فعالیت رسیده ‎اند، بیشترین تعداد جمعیت را دارا هستند. به این معنا که در حال حاضر، ایران یکی ازکشورهایی است که جوانان آماده کار بخش قابل ملاحظه ای از جمعیت آن را تشکیل می دهند.
جامعه شناسان و اقتصاددانان وجود این جمعیت فعال را فرصت طلایی برای رسیدن به توسعه و پیشرفت همه جانبه می دانندکه نیازمند توجه، برنامه ریزی و ارائه سیاست های مشخص از سوی دولت ها است.

۲- رشد جمعیت جوان، برگ برنده برای سیاست گذاران هر کشوری است تا با برنامه ریزی های زیرساختی، علاوه بر جهت دهی توانمندی های این قشر به سمت پویایی و شکوفایی، جامعه ای توسعه یافته و امیدوار به آینده داشته باشند.
بنابر نتایج مطالعات بین المللی در باب شاخص سرمایه های انسانی در سده بیست ویکم، استعداد عامل اصلی رشد، رقابت پذیری و نوآوری خواهد بود و توسعه اقتصادی کشورها در گرو حفظ و توجه نقش و جایگاه استعدادهای جوان است.

۳- امروزه یکی از اصلی ترین عناصر توسعه و پیشرفت جوامع، نیروی انسانی است. بر این اساس کشورها سعی می کنند نیروی انسانی و به ویژه نخبگان خود را حفظ کنند. تجربه کشورهای توسعه یافته نیز حاکی از آن است که گردش نخبگان تنها در ساحت نظری باقی نمانده بلکه عملیاتی و عینی شده است.
در واقع اعتماد به جوانان و گردش نخبگان منجر به آن می شود که حلقه بسته مدیریتی شکل نگیرد و انگیزه و امید جوانان رو به فزونی بگذارد.
از طرفی نیز نقش آفرینی فعال و حضور پویای جوانان در عرصه های مختلف، باعث می شود که روند سیر مهاجرت نخبگان به کشورهای دیگر کُند و انگیزه حضور جوانان در کشور بیشتر شود.

۴- در نگاهی مبتنی بر رویکرد ساختار و کارگزار می توان گفت که حرکت همه جانبه به سمت پیشرفت نیازمند نیروی انسانی جوان و با انگیزه است. بررسی آمار تحصلیکردگان و نخبگان جوان نشان می دهد که اعتماد بیشتر به آنها، افزایش کارآمدی و ارتقای کارکرد ساختار را مهیا می سازد.
از آنجایی که پیشرفت علمی نیازمند توجه ویژه به دانش بومی و تکیه بر دستاوردهای داخلی است. بنابر این توجه به نخبگان جوان به عنوان پیشران های توسعه کشور در جهت گفتمان سازی و جریان سازی پیشرفت علمی، باید مدنظر قرار گیرد.

۵- انتصاب افراد جوان تر در امور مختلف از جانب مقام معظم رهبری، الگویی برای انتخاب و جایگزینی افراد جوان در سازمان ها و نهادهای مختلف است.
با توجه به رشد فناوری های مدرن و متدهای جدید در عرصه های مدیریتی استفاده از جوانانی که بیشتر با عرصه فناوری های مدرن سروکار دارند، می تواند فصل نوینی را در عرصه مدیریتی کشور فراهم سازد.
بر این اساس به نظر می رسد محور قرار دادن نیروهای جوان در تمامی حوزه های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی، می تواند راه پیشرفت و توسعه روزافزون کشور را هموار سازد./ایرنا